Tuurlijk de dood is een heftig en emotioneel onderwerp. Ikzelf heb veel begrafenissen meegemaakt als kind en dat heeft veel impact gehad op wie ik ben. Dat ik dwangmatig en controledwang heb is daar deels aan te verwijten denk ik. Ook de angst om mensen te verliezen. Ik moet er niet aan denken dat mijn moeder ooit doodgaat. Maar ja toch is het iets dat ik niet kan voorkomen helaas.

Het leren omgaan vanaf jongs af aan al met dit soort dingen en erover durven praten is erg belangrijk vind ik. Hierdoor deel je het met elkaar en dat kan je sterker en hechter maken als gezin. Ik heb altijd alles kunnen delen met mijn ouders. Dat komt vooral omdat mijn moeder heel open en eerlijk is en haar emoties durft te laten zien. Mijn vader is heel anders opgevoed.

De zus van mijn vader had schizofrenie en pleegde zelfmoord toen ik 6 jaar was. Als mijn opa moest huilen moest hij even op de gang gaan staan. Er werd gewoon niet meer over gesproken. Tuurlijk als je niet anders geleerd hebt is het logisch dat je niet zo goed weet hoe hiermee om te gaan. Maar ik wil gewoon echt heel graag een hecht gezin creëren waarin alles met elkaar gedeeld kan en mag worden. Liefde, ruzies, boosheid, blijheid, angst en dus verdriet.

Liefs XO Nienke Vrolijk (Instagram @nienkevrolijk)